ಕನ್ನಡಿ - ಕವಿತೆ

೧

ಅಲ್ಲೊಂದು ಕನ್ನಡಿ 

ತುಂಬೆಲ್ಲಾ ಚಿತ್ರಗಳು 

ನಕ್ಕಾಗ ನಗುವುವು, ಅತ್ತಾಗ ಅಳುವುವು 

ಇಣುಕುವ ಚಿತ್ರಗಳು 

ನಕ್ಕಂತೆ ಆಳುವ, ಆತ್ತಂತೆ ನಗುವ 

ಸೋಗು ಹಾಕಿದಾಗಲೂ 

ಅಂತಂತೆಯೇ ನಕ್ಕು, ಆಳುವ 

ಪೆದ್ದುಪೆದ್ದಾಗಿ ಇಣುಕುವ ಚಿತ್ರಗಳು; ತಿಳಿಯದೇಕೆ ಅವಕ್ಕೆ 

ಅದು ನಗುವಿನಲ್ಲಿಯ ಅಳು, ಅಳುವಿನಲ್ಲಿಯ ನಗುವೆಂದು? 

೨

ಪಾಪ ! ತಿಳಿಯಬೇಕಾದರೂ ಹೇಗೆ?

ಬೇವಿನೊಳಗಿನ ಕಹಿ, ಸಕ್ಕರೆಯೊಳಗಿನ ಸಿಹಿಯಂತೆ 

ನಾಟ್ಯಧಾರಿಗಳ ಭಂಗಿಗಳಲ್ಲಿ,

ವೇಷಧಾರಿಗಳ ತೀಡಿದ ಮುಖವಾಡಗಳಲ್ಲಿ,

ಬೆಚ್ಚಗೆ, ಚೌಕಟ್ಟಿನ ಫ್ರೇಮಿನೊಳಗೆ,

ಪಿಳಿ ಪಿಳಿ ಕಣ್ಬಿಡುತ್ತ ಕೂತಿರುವಾಗ!

೩ 

ಹಿಡಿವೆವು ಕನ್ನಡಿ, ಸಮಾಜದ ಕಣ್ಣಿಗೆ 

ಎಂಬರು ಹೊಣೆಹೊತ್ತ ಧುರೀಣರು 

ಹಿಡಿವರು ಕನ್ನಡಿ, ಕಟ್ಟಿದಂತೆ ಕಣ್ಣಿಗೆ 

ಸುಳ್ಳು, ಕೇಸರಿಭಾಷಣ, ಮಸಲತ್ತುಗಳ

ಅರೆ ಬರೆ ಹುಸಿ ಕಚ್ಚಾಟ. 

೪ 

ಎಡ ಬಲವಾಗಿ, ಬಲ ಎಡವಾಗಿ 

ಇಲ್ಲಿ ಕಾಣುವ ಮಾತ್ರಕೆ 

ಸಿಹಿಯ ಕಹಿಯಾಗಿಸಿ, ನಿಜವ ಹುಸಿಯಾಗಿಸಿ, 

ಮಾರಾಟಮಾಡುವ ಸೇಲ್ಸ್ ಮನ್ನುಗಳು

ಸುತ್ತುವರಿದಿರುವಾಗ ನಮ್ಮೀ ಕನ್ನಡಿಯ 

ಪಾಪ ! ಬರಬೇಕು ಅರಿವಾದರೂ.ಎಲ್ಲಿಂದ?

೫

ನಕ್ಕವರು ಯಾರು? ಅತ್ತವರು ಯಾರು?

ಕನ್ನಡಿಗೂ ತಿಳಿಯದು, ಇಲ್ಲಿಯ ಚಿತ್ರಗಳಿಗೂ ತಿಳಿಯದು 

ಅವರವರ ಅರಿವಿಗಲ್ಲದೆ,

ಮತ್ಯಾರಿಗೂ ತಿಳಿಯದು

ಇಂದಿನ ಸತ್ಯವ ತಿಳಿಯಬೇಕಾದರೆ 

ನಕ್ಕಾಗ ಆಳುವ, ಅತ್ತಾಗ ನಗುವ 

ಕನ್ನಡಿಯ; ಹುಡುಕಿ ತೋರುವಿರಾ ?

-  ಸದಾನಂದ